De afwezigheid of het afzien van ijdelheid. De derde van de 18 ity's die de komende weken voorbij komen. Eentje die ik meer en meer vertaalde als wat er voorbij ijdelheid is en hoe ijdelheid vorm krijgt, misschien zelfs iets brengt. Want afzien van ijdelheid hoeft helemaal niet te zeggen dat je jezelf dan maar als een slons moet gedragen of jezelf moet verwaarlozen. Integendeel. Volgens mij ga je alleen maar beter voor jezelf zorgen als je afziet van ijdelheid. Je wilt alleen maar goed en beter voor jezelf zorgen en zijn als je weer in contact komt en verbindt met jouw ware zijn.
Afwezigheid van ijdelheid houdt meer in dan weer schoonheid ervaren in alles. In jezelf, in de wereld om je heen, in anderen. Het gaat ook over het voorbij gaan aan het ego, aan alle ideeën, sluiers, gedachten, idefixen. Je overstijgt de illusie en komt uiteindelijk uit bij wie of wat je in werkelijkheid bent. Het is een uitnodiging om je niet meer te vergelijken met anderen en dingen niet meer persoonlijk te maken of op jezelf te betrekken. Hoe vaak gebeurt het niet dat je in gesprek bent met iemand anders en zegt of denk "Oh ja, dat heb ik ook!" of "Dat heb ik ook meegemaakt!" Gewoon eens luisteren naar een ander, zonder oordeel, wat geeft dat? Wat is er dan?
Het gebeurt mij ook geregeld, dat ik direct wil reageren en vertellen als iemand mij iets vertelt. Vanuit een stuk herkenning en willen delen. Maar ik heb ook de ervaring dat er nog veel meer is en ontstaat wanneer ik luister en er zo daadwerkelijk ben voor een ander. Dat is wat ik vaak voor Roel kon doen. Hij had veel te zeggen, veel te vertellen en kon het zo waarderen dat ik hem liet zijn. Dat ik hem ook in zijn waarde liet en in mogelijkheden bleef denken. Het heeft hem heel erg geholpen en mij ook. Want mijn verhaal, ja, dat ken ik nou wel. Als ik luister hoor ik weer eens iets nieuws, iets anders, waar ik ook heel veel van leren kan.
In het kader van afzien van ijdelheid kwam de spiegeloefening op uit het boek "Verslaafd aan Liefde" van Jan Geurtz. Gedurende de dag hebben we 60-70.000 gedachten, vaak 90% hetzelfde van de dag ervoor. En ze zijn heus niet allemaal zo liefdevol als ze over onszelf gaan. Tenminste, dat was wat ik ontdekte. Dat er zoveel ideeën in ons zitten die ons belemmeren te zijn. Dat we niet goed genoeg zijn. Dat het vast mis zal gaan. Dat je jezelf niet aardig vindt of zelfs stom. Ga eens voor de spiegel staan en zeg dat eens hardop tegen jezelf...
Steeds meer je eigen schoonheid, wijsheid en waarheid ervaren. In alle hoedanigheden, situatie, vormen dan ook. Ik hoop van harte dat de les, met meditatie, handgebaar, ademhalingsoefening en houdingen, van vorige week daaraan heeft bijgedragen. De komende week gaan we "sincerity" onderzoeken. Ik kijk er al naar uit om het onderzoek en deze reis met jullie voort te zetten!
Liefdevolle en ontspannen groet,
Vera