€0,27 op mijn rekening...

Drie jaar geleden had ik €0,27 op mijn rekening staan.

Daar waar ik dacht dat ik 'm helemaal zou flippen, voelde ik me kalm en rustig.

Ik ben mijn bankrekening niet.

Mijn waarde hangt niet af van hoeveel ik op mijn rekening heb staan.

Ik besta nog steeds.

Mijn identiteit hangt niet af van hoeveel ik op mijn rekening heb staan.

Ik keek om me heen en had nog allemaal voeding in de keukenkastjes van mijn boshuisje staan.

Ik woonde in het bos! Midden in de natuur.

Ik had een dak boven mijn hoofd. Ik had te eten. Ik had geen schulden. Ik had nog wat contant geld om boodschappen te doen en de rekening voor gas-licht-water te betalen. Ik had mensen waar ik heen kon als dat nodig was en waar ik mocht aanschuiven als ik geen eten meer zou hebben of gewoon voor de gezelligheid.

Ik voelde me zo enorm rijk!

Wat een rijkdom. Wat een overvloed.

Ik ging dwars door een heleboel programmeringen heen.

Het tegenovergestelde was nog heel veel meer waar en waard.

Vandaag heb ik meer dan 10.000 keer zoveel op mijn rekening staan dan toen.

En ik voel nu veel meer stress dan 3 jaar geleden.

Want ik kan het ook weer kwijtraken... en alleen al met die gedachte verlies ik mezelf.

Het besef dat ik mijn rekening niet ben en dat mijn waarde daar niets mee te maken heeft, begint weer langzaam in te sijpelen. Ik kijk om me een en heb een dak boven mijn hoofd, eten in mijn keukenkastjes, ik heb nog contant geld en ben wederom midden in de natuur.

Ik heb een tijdelijke praktijkruimte in Apeldoorn die ik net heb ingericht.

Ik heb een camper die me veilig en met gemak van hot naar her en weer terug brengt.

Ik heb nog een aantal betaalde opdrachten in het verschiet.

Ik heb een enorm fijn netwerk aan lieve mensen om me heen.

Ik heb het goed. Ik heb het heel goed.

En dat is echt heel rijk en waardevol.

In Liefde,

Vera