Ik heb iets op te biechten. Ik heb een verslaving. Op dit moment heb ik deze onder controle en lijd ik er niet meer onder. Soms op een onbewaakt ogenblik kan het toch weer de kop op steken. Heel subtiel en heel voorzichtig probeert het dan toch weer mijn leven te leiden. Gelukkig heb ik het 9 van de 10 keer door en ga ik er niet meer onder gebukt. Maar soms overspoelt het me en vraag ik me weer af hoe het toch weer zover heeft kunnen komen.
Nee, het is geen verslaving aan sigaretten. Ook niet aan drugs of alcohol. Ook niet aan gamen, sporten of eten. Allemaal niet. Mijn verslaving is een verslaving aan DOEN. Een enorme drang aan steeds maar bezig en onderweg zijn, een vlucht, om op die manier niet te hoeven voelen en mezelf te verdoven.
Een verslaving aan DOEN... Wat is dat? Een verslaving kenmerkt zich voor mij in verdoven om maar niet te hoeven voelen. Voor mij hield een verslaving aan doen in dat ik een enorme zucht had aan steeds maar bezig zijn, in actie zijn, iets ondernemen, onder de mensen zijn. Dit alles om te vermijden om alleen te zijn en niet of zelfs helemaal niets te hoeven voelen. Iedere keer wanneer ik alleen dreigde te zijn, belde ik iemand op om af te spreken. Want alleen zijn, stond gelijk aan huilen, angstig zijn, paniek, onrust, al wat ik niet wilde voelen. Zo ging ik vanuit mijn huis in de ochtend naar mijn werk (kinderopvang, supermarkt, eigen bedrijf), sprak ik het liefst meteen daarna af om met iemand te eten, daarna te sporten en daarna nog wat te drinken of op te passen. Een "vrije" dag kon zijn dat ik het huishouden deed, boodschappen ging doen, mijn huis poetste en dat ik tussendoor al met iemand had afgesproken om thee te drinken, in de middag met iemand ging lunchen, ook in de middag thee ging drinken, samen avondeten en dat ik ook in de avond iets te doen had. Vaak had ik dit al weken van te voren gepland staan en als er een gat in dreigde te komen, had ik al minstens drie back-up plannen gemaakt.
Waar heeft het toegeleid? Ik kreeg steeds meer lichamelijke en psychische klachten. Ik was ver mijn natuur af komen te staan. Ik ben juist iemand die veel behoefte heeft aan rust en alleen zijn. Liefst in de natuur, in de boeken, in mijn eentje. Daar kan ik ontladen en opladen. Juist weer alles voelen. Maar dat was waar ik bang voor was en wat ik in alle ijl en angst probeerde te voorkomen en vermijden. Omdat ik het geloof had ontwikkeld dat alles wat ik voel, zie en ervaar niet waar is. Dat anderen het beter weten en ik dus maar beter naar anderen kon luisteren. Hoofdpijn, migraine, last van mijn rug, heupen, ... ik had een abonnement bij de huisarts.
En toen? Het moment dat ik begin 2015 op de intensive care belande met uitvalverschijnselen aan de hele linkerzijde van mijn lichaam, was het keerpunt. De artsen konden niets vinden en stuurde me naar huis met de geruststelling dat er niets aan de hand was en dat het waarschijnlijk psychosomatisch was. Dat er iets gaande was, was me toen wel duidelijk. Mijn lichaam en ziel fluisterden niet meer, ze schreeuwden. En dat is het moment dat ik ervoor koos om mijn bondgenoten van vroeger, rust en stilte, weer toe te laten in mijn leven.
Datzelfde jaar startte ik met een yin yoga docentenopleiding. Dat voelde als thuiskomen. Alles wat ik tot dan toe had meegemaakt, kwam tot zijn recht en bleek van grote waarde te zijn. En om een lang verhaal kort te maken, is het wel mijn redding geweest om mijn leven 180 graden te draaien en mij weer met dat wat er altijd al was, rust en stilte, te verbinden. Nu zie ik de signalen eerder en kan ik er beter naar handelen. Nu zie ik dat ik word uitgenodigd om rust en stilte te zijn, te doorleven, te delen. Dat is waarom ik hier ben.
En dat gun ik jou ook. Dat je herontdekt wat er allemaal al in jou is. Dat je je weer herinnert wie je in werkelijkheid bent. Ik nodig je van harte uit om dat te ervaren en daar zijn allerlei manieren voor. En wat iedereen ook zegt, jij bent jouw goeroe en jij bepaalt.
Mocht je naar aanleiding van bovenstaande vragen hebben of iets willen delen, dan mag dat door contact op te nemen of door eens af te spreken onder het genot en voor de duur van een kop thee. En ik leg ook met liefde een mat voor je klaar voor een gratis proefles.
Je bent van harte welkom.
Namasté en ontspannen groet,
Vera
