Aanraking

Wat doet het met jou als je aangeraakt wordt? Wat roept het bij je op?

Het kan een heel grote bijdrage zijn, maar het kan ook angst oproepen.

In deze blog ga ik uit van het eerste, dat aanraking een grote bijdrage kan zijn.

Zeker nu, in dit coronatijdperk, waarin ik mij afvraag of de middelen niet heftiger zijn dan de kwaal, hoor ik van verschillende kanten hoe aanraking gemist wordt.

Nu kun je jezelf ook aanraken. Een schouderklopje. Je handen in elkaar of tegen elkaar aan wrijven. Jezelf omhelzen. Je hand op je hart leggen. Om maar een paar voorbeelden te noemen. Toch is dat een andere ervaring dan wanneer iemand anders dat doet. Het maakt je misschien ook wel bewust van dat je niet van iedereen een knuffel wilt, niet verplicht drie zoenen of een hand wilt geven bij een ontmoeting en dat je daarin wilt kiezen. Dat er een keuze is.

Bij iedere aanraking ontstaat er een reactie. Ik ga nu uit van een aanraking die klopt, zoals een knuffel die je aan een geliefde geeft. Er ontstaat een fysieke, chemische, energetische reactie en verbinding. Er wordt oxytocine aangemaakt, het brengt ontspanning, rust, je voelt je lichaam, zakt in je lichaam, voelt warmte, troost, geborgenheid, koestering. Het biedt veiligheid en vertrouwen.

Tijdens mijn lessen werk ik met aanraking. Niet altijd, alleen als het functioneel is. Ik ga niet aanraken om het aanraken. Wanneer ik voel dat het helpend kan zijn, stem ik me af op de andere persoon en vraag ik of ik mag aanraken. Wanneer de ander ontvankelijk is, gebeurt er namelijk nog meer. Het verdiept, verzacht, verwarmt en laat een ander nog meer in overgave gaan, nog meer smelten wat heel veel rust en ontspanning kan bieden.

Nu dat ik alleen nog online lessen geef, dat er om welke redenen dan ook 1,5m afstand bewaard dient te worden, vele mensen in angst leven en wegkwijnen, ouderen geen contact meer mogen hebben met hun kinderen, geen of weinig visite mogen ontvangen, besef ik me hoe belangrijk aanraking voor mij is. Het laat me nog meer in contact zijn met mezelf en met anderen. Het maakt me gelukkig. Het maakt me rustig. Het draagt ook bij aan het versterken van het immuunsysteem en daarmee aan je gezondheid.

Het is fijn als er een keuze is, dat we niet meer iedereen hoeven aan te raken en alleen de verbinding aan gaan als het echt wenselijk is. Maar helemaal geen aanraking, dat kost in mijn beleving levens. Baby's hebben voeding nodig, maar zonder knuffelen, zonder liefdevolle aandacht zullen ze sterven. Dat is volgens mij op latere leeftijd niet heel veel anders wanneer je de juiste mensen om je heen hebt.

Ik kijk er enorm naar uit een helpende hand te mogen bieden en liefdevolle energie door te mogen geven. Daar word ik namelijk heel gelukkig en nog liefdevoller en meer ontspannen van.

Liefdevolle en ontspannen groet, Vera