Een overdenking over volgens mij twee zijden van dezelfde medaille of munt.
Zelf had ik grootste moeite met ontvangen. Want dan sta ik bij anderen in het krijgt. Ik kan nooit genoeg teruggeven of terug doen voor de ander, er is onbalans gecreëerd die ik moet oplossen...
Maar eigenlijk ontstond er juist door deze overtuigingen, door deze gedachten een enorme disbalans. Als deze er niet zijn, dan is er niets aan de hand. Als ik kan ontvangen, dan geef ik daarmee de mogelijkheid om iets aan mij te geven. En geef ik iets aan een ander, dan zit daar voor mij de grootste beloning in. Ik hoef er niets voor terug, het geven is het ontvangen.
"Schuld" en "in het krijt staan" vallen dan weg, lossen op en bestaan niet.
Geven en ontvangen zijn in mijn beleving hetzelfde.
Zo is alles toch weer in harmonie, evenwicht en balans.
Liefdevolle en ontspannen groet,
Vera