Vasthoudendheid. Ik snap ineens de betekenis van tena lady, maar dat terzijde :)
Hoe ik het thema vertaal, is het helder voor ogen houden waar je heen wilt. De stip op de horizon niet uit het oog verliezen, ondanks alle tegenslagen en weerstand die je onderweg tegen zult komen. Het is nooit een rechte lijn, je komt op splitsingen, kruispunten waar je een keuze maakt welke richting je op wilt. Houd vast aan je doel, aan wat er toe doet voor jou, aan wie je bent. Ook als het tegenvalt. Ook als je jezelf een keer tegenvalt. Blijf op je innerlijk kompas varen, stel bij wanneer nodig, bepaal richting en koers. Neem tijd om stil te zijn en naar binnen te keren om te voelen om meer grip te krijgen op jouw leven.
En dat is ook precies wat deze tijd van mij vraagt. Om in plaats van naar extern antwoorden te zoeken en extern me te laten (over)prikkelen, nu naar binnen te gaan en die wereld te onderzoeken. Tijd voor introspectie. Tijd om te voelen. Om alle gedachten die daaraan ten grondslag liggen uit te laten razen. Alles toe te laten en daarin vasthoudend te zijn. Niet met kramp. Niet vanuit kramp. Maar vanuit alle rust, stilte, vrijheid. Alleen zo kom ik tot stilstand.
Dat doet er toe voor mij, dat is waar ik op afvaar. Rust, stilte, ontspanning. En ja, dat is soms enorm confronterend, dat is echt niet altijd leuk, rooskleurig en vol maneschijn. Het is wel voor mij de enige weg en daar bijt ik me met liefde in vast. Dat is waar ik voor ga. Om minder te doen, minder onnodig in actie te komen en meer te zijn. En zo nog meer in contact te zijn met mezelf, met wat ik in werkelijkheid ben en vanuit daar te leven en te zijn.
Liefdevolle en ontspannen groet,
Vera
Bình luận