Zelfliefde
- Vera Develing
- 12 jun
- 2 minuten om te lezen
Zelfliefde is een van de redenen waarvoor ik hier ben.
Liefde kent verschillende aspecten, vormen van bestaan, manieren van uiten.
Naast liefde voor mezelf is er ook liefde voor je omgeving, spullen, medemens, spirit, lichaam...
Ze maken voor mij allemaal onderdeel uit van het bestaan hier op aarde.
Juist de extremen die er te ervaren zijn, om die te overstijgen en door te hebben dat het allemaal hetzelfde is, geven mij het gevoel van eenheid. Die eenheid is er juist als iedereen op zijn of haar unieke manier het licht dat ze komen brengen kunnen schijnen. Iedereen schijnt licht en liefde op een onderdeel van het grotere geheel. En als iedereen weer in zijn of haar uniekheid stapt, kan er eenheid zijn.
Maar goed, zelfliefde. Wat is dat dan eigenlijk? Voor mij is het liefde voor mijzelf. Echt liefde voor mijzelf.
Want roomijs eten, daar 3 seconden van genieten om vervolgens 3 dagen nodig te hebben om het te verwerken, is voor mij geen zelfliefde.
Het zit voor mij in voldoende aandacht, warmte, zorg voor mijzelf en daarmee voor anderen.
In ervoor zorgen dat ik me veilig voel, gedragen, gesteund, bekrachtigd, in balans.
Dat ik energie heb voor mijzelf en daardoor meer genereer en kan overvloeien, delen en van dienst kan zijn voor anderen en het grotere geheel.
Het is alles behalve zelfzuchtig of egoĆÆstisch. Ik heb eerst mijn eigen kopje te vullen. Ik heb in mijn lichaam te zijn in plaats van in mijn hoofd. Die reis heb ik gemaakt en dat was pijnlijk en bevrijdend tegelijk. Ervaring leert mij dat het voor mij echt zo werkt. Als ik de ander voorop stel of alleen maar vanuit mijn hoofd leef zonder mijn lichaam erbij, en geloof me, dat heb ik echt gedaan, dan loop ik leeg. Die ervaring, de andere kant van het spectrum, heb ik ook moeten beleven om uit te komen waar ik nu ben. Alles bestaat bij de gratie van het tegenovergestelde. Licht bestaat omdat er donker is. Dag omdat er nacht is. Hoog omdat er laag is.
Dus juist ook door de afwezigheid te ervaren, het tekort, het gemis... heb ik voor mezelf kunnen ontdekken wat zelfliefde voor mij betekent en hoe ik hier voor mij betekenis en vorm aan kan geven. Dat gun ik jou ook. Om jouw manier te ontdekken. Want mijn manier hoeft niet de jouwe te zijn.
De laatste dag van de retraite Vleugels gaat over Zelfliefde en het vieren van jezelf. Want misschien heb je het nog niet door, maar jij doet ertoe en alleen al dat jij hier bent, maakt verschil. Jij bent liefde. Dat mag je tot in iedere cel weer eigen maken en herinneren. Van binnen naar buiten. Zo binnen zo buiten.
Er zijn nog plekken vrij.
In Liefde,
Vera
BƬnh luįŗn