Heb je dat ook wel eens, dat je ergens aan denkt en dat je het helemaal fysiek ervaart? Dat het net is alsof het nu gebeurt? Dezelfde lichamelijke sensaties, hetzelfde gevoel, emoties die opkomen, je stem die zich aanpast... En of het nu een positieve, fijne, prettige ervaring was of niet, het is net alsof je het een klein beetje herbeleeft.
Toen er tijdens een bijscholing gevraagd werd wat stress met je doet, voelde ik het door mijn hele lijf. De gedachte alleen al maakte dat ik sneller ging ademen, mijn hartslag omhoog ging, mijn spieren zich aanspanden. Al wat ik ooit heb ervaren bij een teveel aan stress, kwam terug. De hele hyperalerte staat van zijn, droge mond, maag en darmen die samenknepen... en dat door er alleen maar aan te denken. Zo sterk kunnen mijn gedachten dus werken.
Het werkt gelukkig ook andersom. Het hielp me, naast mijn ademhaling te verdiepen, om herinneringen op te halen aan momenten, personen, locaties waar ik me veilig voelde, vrij van onrust, waar ik me helemaal kon onderdompelen in ontspanning. Alleen al door te denken aan deze momenten werd ik weer rustig en voelde ik mijn ademhaling zakken, mijn hart langzamer kloppen en mijn hele zijn ontspannen.
De gedachte alleen al... Je kunt je ziek denken, maar ook beter!
Liefdevolle en ontspannen groet,
Vera